Benim Ögrencilerim Vardi

Benim ögrencilerim vardi,
Bana yaşami kolaylaştiran.
Derin düşüncelere dalmiş
Erzincan caddelerinde,
Anlamsizca gezerken rastlardim onlara.

Hani bazan merak da ederdim dünyalarini,
Çat kapi tanri misafiri idim.
Bodrum katlarina mahkum,
Yaşamanin ne oldugunu onlardan ögrendim.

Onlar üzerinden geçinirdi birileri,
Bir o kadar da nankördüler onlara karşi.
"Ögrenci giremez"leri orada gördüm ben.
Bir yandan "Üniversite isteriz" derken.

Sabahlari 2 Numarali minibüsle fakülteye giderken,
Görürdüm neler çektiklerini,
Otobüs yoktu,
Okula gidebilmek için araç istediklerinde,
Karda kiyamette,
Kilometrelerce yolda,
Spor niyetine yürüyüş tavsiyesini ben orada gördüm.

Hayati aslinda,
O kadar da ciddiye almamayi ben onlardan,
Ögrencilerimden ögrendim.

Benim ögrencilerim vardi bana hocam diyen.
Benim ögrencilerim vardi bana ortagim diyen.

Sözüm ona her şey onlar için vardi.
Onlar ülkenin gelecekteki yöneticileri idi...

Benim ögrencilerim vardi kimi yerde hocamdi.
Benim ögrencilerim vardi kimi yerde çiragimdi.

O veda günü,
Işte o zaman fark ettim.
Eve dönüşün o kadar da kolay olmadigini.
Hani diyordum keşke vedalar da olmasaydi.
Ansizin, haber vermeden çekip gitseydim de,
Görmeselerdi o halimi.
Belki darilirlardi ama,
Bir gün yine de ögrenirlerdi,
O davranişimin nedenini.

Benim ögrencilerim vardi.
Ve ben onlarin hocasi olarak kalmak isterdim.
Ama olmadi...
Benim ögrencilerim vardi...
Özcan Günergök