BİR TREN DAHA KALKIYOR

Bekçiler dahil tüm şehir uykuda
Dışarıda sokak köpeklerinin sesleri
Başım ellerimin arasında,
Uykuya hasret gözlerimde yaşlar
Birden gecenin sessizliği yine yırtılıyor
Söz vermiştim ama affet sevdiğim
Görme beni, ağlıyorum

Bir kara tren giriyor yine gara
Sonsuzluk yolcularını almaya
Ellerim yine uzanır telefona
Yola çıkmanın korkusu ve bitmeyen sorgulamalar
Bilet iptal mi edilmeli yoksa...
Saniyeler, dakikalar, saatler geçerken
Yine yeni bir gün doğuyor
Ve içimde inanılmaz bir yaşama arzusu

Sevgilim bekleyesin beni
Her kaldırımında hatıralarını yaşadığım
Artık sensiz bu şehrin garından
Senin servilerle donanmış yeni şehrine
Bir tren daha kalkıyor
Bir tren daha kalkıyor bu gece
15.4.1999 İstanbul 13:55
Özcan Günergök